Ik heb heerlijk geslapen in de jeugdherberg. Ik had 1 kamergenoot, die zachtjes lag te ronken. Ik heb mezelf niet gehoord.
Hij kwam een paar dagen bij de naastgelegen universiteit een cursus volgen. Verder was hij niet zo spraakzaam. Toen ik later op de kamer kwam lag hij al in bed met een boek en viel al snel in slaap. Ik heb het licht toen maar uit gedaan en ben zelf ook gaan maffen.
Na een voedzaam ontbijt zat ik al weer om 8 uur op de fiets op zoek naar de route. Ik moest eerst door de binnenstad, die ik overigens gisteravond bekeken heb, terug naar de Rot Main.
Van Bayreuth naar Untersteinach was ploeteren, zweten en werken. Hier kom je echt al in het Fichtelgebirge. In Untersteinach heb ik bewust gekozen om van de officiele route af te wijken en de redelijk rustige voorrangsweg naar Bad Berneck te nemen. Je moet wel net zoveel klimmen maar het gaat wel wat geleidelijker.
In Bad Berneck moest ik weer aansluiting vinden met de oorspronkelijke route na het uitstapje naar Bayreuth.
Ook in de vervolgroute zaten heel veel klimmetjes. Erg inspannend en bij de afdalingen krijg je dan weer je beloning. Alhoewel ik heb Henny beloofd dat ik bij 50 km/uur in de remmen zou knijpen.
Entschuldigung is wel het Duitse woord wat ik het meest heb gebruikt. Bij het vragen naar de weg krijg je gelijk aandacht en komt men met een vriendelijk Bitte naar je toe. Een aardig voorbeeld is wel dat ik op een gegeven moment een persoon met een driewieler, aangedreven door handbediening en ondersteund door een elektro motor, vroeg naar een bepaalde route. Hij legde het vriendelijk uit en ik ging op weg. Maar na 2 km vond ik het symbool uit de gids nog steeds niet en ben toch maar weer terug gegaan. Wie kwam ik tegen? De man in de driewieler. Hij zei dat hij toch van plan was om een tochtje te maken en verzocht mij om hem maar te volgen. Hij heeft me zeker 5 km op weg geholpen. Wat Entschuldigung niet tewweeg kan brengen. Overigens vind ik de doorsnee oudere man zo op het oog er stug en wrevelig uitzien. Als ik mijn voorraad aanvul in een supermarkt dan drink ik daar meestal ook even een kop koffie. Als je die oudere mannen de supermarkt vierkant als een tank de supermarkt ziet binnenschuiven, zonder overigens schade an te richten, met een verbeten trek op het gezicht. Dan denk je zouden ze het nog steeds niet geaccepteerd hebben dat ze in '45 de Krieg hebben verloren?
OK! Ik vond dit tot nu toe de meest inspannende dag. Om ca. 8 uur vertrokken en 12 uur later op de bestemming aangekomen. Ik heb een app. My Track, die tijdens het fietsen coordinaten en wat dies meer zij verzameld. Ik zal de grafiek van deze dag (snelheid en hoogte) er eens bij doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten